 |
زنان زرتشتى
|
جايگاه زن در دين زرتشتى
برداشت از سايت انجمن زرتشتيان تهران
يكي از ويژگي‌هاي ديني كه اشوزرتشت
آن را در نزديك به چهار هزار سال پيش به مردم
معرفي كرد، جايگاه والايي است كه براي زنان
قايل شده‌است.
در اين آيين همواره زنان و مردان در كنار
يكديگر مورد توجه يا خطاب قرار گرفته‌اند. آن‌چه
در پي مي‌آيد نمونه‌هايي از اين ويژگي است:
• اين زمين را كه پناهگاه ما است، با زناني كه
در آن هستند مي‌ستاييم، ما زناني را مي‌ستاييم
كه از پرتو راستي ممتازند (گاتاها- يسناي 38 بند
1)
• كدبانوي پاك و سرور پاكي خانواده را مي‌ستاييم
(يسناي 26 بند 8)
• زن و فرزند خود را از تحصيل دانش و كسب هنر
باز مدار تا غم و اندوه برتو راه نيابد و در
آينده پشيمان نشوي (از پند نامه آدرباد
ماراسپند)
• ستايش به جاي مي‌آورم از براي فروهرهاي پاك‌دينان
و از براي زنان با گروه فرزندان (يسناي 31 بند 6)
• با اين نماز و ستايش فروهر نيك تواناي مقدس
پاك‌دينان را خواستار ستاييدن هستم و زنان
كاردان با گروه فرزندان پيشرو را خواستار
ستاييدنم (يسناي 32 بند 6)
• كسي كه در خان و مانش اشوي نيك زيباي درخشان
به در آيد، دختري زيبا پيكر، نيرومند، خوش‌اندام،
كمر بميان بسته، بلند بالا، مجلل و آزاده‌نژاد،
خرامان شود (فروردين يشت – فرگرد 107)
• هورمزد به زن فرمود: اي زن تو آفريده شده‌اي
كه مردان نام‌آور و پارسا را به وجود آورده در
آغوش پر از مهر و محبت مادرانه خود به پروراني
تا به وسيله آنان ريشه دشمن راستي و پاكي از
جهان بركنده شود، پيروزي خواسته اهورايي بر
مردم پديدار شود. اي زن از بدي و گمراهي به‌پرهيز،
به زاد و افزايش پارسيان به كوش من كه هورمزد،
تواناترين توانايم، آييني را در جهان استوار
داشتم كه از زايش فرزندان پاك و كاردان تو
جهان از بدان پاك و داد راستين اهورايي بر
مردم آشكار و بي‌گمان شود. (از بندهش)