Archeology
باستانشناسي
آخرين خبرها از نجاتبخشي تيم ايران و ايتاليا در تنگه بلاغي
باستانشناسان تدفين و آثار 6 هزار ساله را كشف كردند
باستانشناسان
ايراني و
ايتاليايي در
ادامه كاوشهاي
خود در درياچه
سد سيوند با
هدف نجات آثار
باستاني تنگه
بلاغي به آثار
و بقاياي
تدفين مربوط
به دوران پيش
از تاريخ (هزاره
چهارم پيش از
ميلاد) برخورد
كردند.
تهران _ ۴
فروردين ۱۳۸۴ _
میراث خبر
گروه استانها:
باستانشناسان
ايراني و
ايتاليايي در
ادامه كاوشهاي
خود در درياچه
سد سيوند با
هدف نجات آثار
باستاني تنگه
بلاغي به آثار
و بقاياي
تدفين مربوط
به دوران پيش
از تاريخ (هزاره
چهارم پيش از
ميلاد) برخورد
كردند.
پيش از اين هم
باستانشناسان
به آثاري از يك
دهكده
هخامنشي در
اين محوطه
برخورد كرده
بودند. محوطههاي
كشف شده تا يك
سال ديگر و
همزمان با
شروع آبگيري
سد به زير آب
رفته و غرق ميشود.
تنگه 18
كيلومتري
بلاغي در
فاصله 8
كيلومتري از
محوطه ثبت
جهاني
پاسارگاد در
استان فارس
جاي گرفته و
بخشي از چشمانداز
پاسارگاد است.
اين تنگه به
اعتقاد
كارشناسان
محل عبور راه
شاهي، مهمترين
راه باستاني
كشور است و به
دستور داريوش
هخامنشي
ساخته شده است.
اين راه
باستاني
پاسارگاد را
به تخت جمشيد و
شوش متصل ميكرده
است.
«عليرضا عسگري»،
سرپرست
ايراني تيم
مشترك ايران و
ايتاليا، گفت:
«با ادامه
كاوشها در
يكي از محوطههاي
باستاني داخل
تنگه بلاغي و
با حفاري در
بخش شمالي
دهكده كشف شده
به اشيا سفالي
و آثاري از يك
گور باستاني
متعلق به 6
هزار سال پيش
برخورد كرديم.»
وي با اشاره به
اين كه مطمئنا
ادامه كاوشها
در اين بخش به
كشف گورها و
آثار بيشتر
منجر خواهد شد،
گفت: «كشف اين
گور متعلق به
دوران پيش از
تاريخ و ادامه
كاوشها در
اين محوطه ميتواند
به شناسايي و
مشخص شدن سير
روند تاريخ
زندگي در اين
محوطه منجر
شود.»
كشفيات جديد
در تنگه بلاغي
طي دو هفته
گذشته باستانشناسان
ايراني و
ايتاليايي را
حيرتزده
كرده است.
به گفته عسگري
در ابتداي
كاوش، باستانشناسان
تصور ميكردند
با يك محوطه
مسكوني موقت
روبهرو
هستند ولي
ادامه كار به
كشف
استقرارگاههاي
دائمي منجر شد.
تدفين كشف شده
در تنگه بلاغي
به حالت
چمباتمه (دست و
پاي بسته در
سينه) است و در
كنار آن يك شي
سفالي نارنجي
رنگ وجود دارد.
بررسيهاي
اوليه انسانشناس
ايتاليايي،
اين جسد را
متعلق به يك
مرد بالغ ميداند.
آبگيري سد
سيوند طبق
برنامه اعلام
شده از سوي
وزارت نيرو از
اواخر آبان
ماه 1384 آغاز
خواهد شد.
باستانشناسان
با توجه به
زمان باقيمانده
تا شروع
آبگيري از غرق
شدن بيش از
نيمي از محوطهها
خبر ميدهند.
به اعتقاد
آنها براي
نجات تمام
آثار و محوطههاي
درون تنگه بيش
از چهار سال
زمان نياز است.
قرار است تا
زمان آبگيري،
گروههاي
مشترك مختلفي
از كشورهاي
فرانسه،
انگلستان،
لهستان،
آلمان،
استراليا و
ژاپن در نجات
محوطههاي
باستاني تيم
ايراني را كمك
كنند. در اولين
قدم از اين طرح
از دو هفته پيش
7 نفر از
كارشناسان
ايتاليايي با
تخصصهايي
مختلف و با
همكاري 7 نفر
از كارشناسان
ايراني كار
خود را آغاز
كردهاند.
با شروع
آبگيري سد، در
حدود 8 كيلومتر
از تنگه بلاغي
به همراه آثار
درون آن به زير
آب فرو خواهد
رفت. در چند
ماه گذشته
گروهي از
كارشناسان
بنياد پژوهشي
پارسه و
پاسارگاد و
كارشناسان
سازمان ميراث
فرهنگي و
گردشگري
اقدامات
كارشناسي
براي تهيه طرح
نجاتبخشي
محوطههاي
باستاني
موجود در تنگه
را آغاز و بيش
از 100 محوطه
باستاني را
شناسايي
كردند.
«بابك كيال»،
سرپرست
مجموعه
باستاني
پاسارگاد در
مورد محوطههاي
باستاني
شناسايي شده،
گفت: «در اين
بررسيها
محوطههاي
باستاني شامل
تپههاي پيش
از ميلاد،
كورههاي ذوب
فلز، غار و
سكونتگاههاي
پيش از ميلاد،
كورههاي
سنگي مربوط به
دوره
فرمانروايان
فارس (فرتهداران)،
دو قبرستان
دسته جمعي
مربوط به
دوران اشكاني،
بيش از 7
كيلومتر مرز
سنگي مربوط به
دوران اشكاني
و ديگر محوطههاي
باستاني كه بر
اثر ساخت سد
زير آب ميرود
شناسايي شد.»
طي چند سال
گذشته در
كشورهاي
باستاني جهان
برخي از سدها
در كنار
رودخانهها و
محوطههاي
باستاني به
منظور توسعه
اقتصادي و
تامين آب
ساخته شدهاند.
اما اين سدها
موجب به خطر
افتادن
بسياري از
محوطههاي
باستاني جهان
شده است.
كارشناسان
جهان نيز با
توجه به اهميت
طرحهاي
عمراني و
اقتصادي،
نجاتبخشي
محوطههاي
تاريخي را
آغاز كردهاند
كه از آن جمله
ميتوان به سد
«اسوان» در مصر
اشاره كرد.
كشور مصر براي
ادامه روند
توسعه
اقتصادي و
عمراني كشور
خود، كميتهاي
جهاني را به
رهبري يونسكو
تشكيل داد و با
كمك
كارشناسان
جهاني طي يك
سال عمليات
بسيار گسترده
معابر «نوبي»
را از خطر غرق
شدن نجات داد.
پاسارگاد
پنجمين محوطه
جهاني ايران
است كه طي
آخرين جلسه
يونسكو در تير
ماه سال 1383 كه در
چين برگزار شد
به علت دارا
بودن شاخصهاي
فراوان با
صددرصد آرا در
فهرست ميراث
جهاني به ثبت
رسيد.
ساخت سد سيوند
از سال 1371 در
تنگه بلاغي
ورودي
رودخانه
پلوار، بدون
توجه به وجود
آثار تاريخي و
باستاني آغاز
شده است.